Udźwiękowienie to jedna z tych rzeczy, które muszą znaleźć się w każdej grze. Oczywiście są tytuły, w których ograniczony dźwięk albo jego całkowity brak to ważny środek artystyczny, ale to temat na zupełnie inny dzień. Ekhm! Efekty dźwiękowe i muzyka są nieodłącznym elementem (prawie) każdej gry wideo. Jedne robią to dobrze, a nawet wyśmienicie, gdy inne… Szkoda gadać.

I to o muzyce chciałbym dzisiaj z wami pomówić. Dobrze, „pomówić” to złe określenie. Chciałbym was zaprosić na podróż po najlepszych utworach muzycznych, jakie gry mają nam do zaoferowania. W każdym odcinku tej oto serii przedstawiać będę jedną grę, której wyjątkowy soundtrack odcisnął piękne piętno na nas graczach. Pamiętajcie, by dzielić się w komentarzach swoimi odczuciami, a także nie bójcie się proponować wasze ulubione ścieżki dźwiękowe.

Aha, jeszcze jedna rzecz! Możliwe, że pojawią się spoilery dotyczące fabuł danych tytułów. Czujcie się ostrzeżeni!

W pierwszym artykule tego cyklu wezmę na warsztat grę, która jako pierwsza przyszła mi na myśl, gdy postanowiłem zająć się tym tematem. Mowa tutaj o światowym hicie od Ubisoftu, wydanym w 2009 roku Assassin’s Creed II.

Dla porządku muszę nieco przybliżyć temat niezaznajomionym. W 2007 roku Ubisoft postanowiło uderzyć w świat ze swoją nową serią gier wideo. Choć nie wszyscy o tym wiedzą, to Assassin’s Creed początkowo miało być Spin-Offem głośnej niegdyś serii pt. Prince of Persia. Czy wyszło to na dobre i komu? Nie mnie oceniać. Jednego jesteśmy pewni. Gra o skrytobójcach odniosła wielki sukces i już po 2 latach, bo w 2009 roku doczekała się swojej kontynuacji – Assassin’s Creed II.

Sequel robił wszystko lepiej pokazując światu nową jakość. Dostaliśmy charyzmatycznego bohatera, wciągającą historię, rozwinięty i dopracowany gameplay, a przede wszystkim wspaniały soundtrack.

Chyba nie muszę mówić, że oprawa muzyczna w tej grze to prawdziwy majstersztyk. Przesłuchując playlistę raz za razem nie jestem w stanie pominąć cokolwiek. Tutaj wszystko jest na swoim miejscu. I wiecie jak to się mówi… Jeśli po wyłączeniu gry pewne utwory chodzą wam po głowie, odnajdujecie je w odmętach chociażby YouTube’a czy Spotify i słuchacie ot tak, to wiedzcie, że coś się dzieję. A przynajmniej jest to doskonały dowód na to, jak dany soundtrack jest genialny.

Muzyka w Assassin’s Creed II działa aż za dobrze. Nie ma żadnego niepotrzebnego utworu. Każdy jeden oddaje niepowtarzalny klimat XV wiecznej Italii. Myślę, że nie przesadzę mówiąc, że gdyby nie muzyka ta gra nie byłaby tak nastrojowa. I powiedzmy sobie szczerze, nie byłaby tak epicka!

Wystarczy odpalić choć jeden utwór, by starsi gracze zostali zdewastowani przez nostalgię, a młodsi/nowi być może zostali zachęceni do sięgnięcia po ów tytuł, by dać się pochłonąć temuż światu. Słysząc takie utwory jak chociażby Venice Rooftops czy Home in Florence przed oczyma stają mi przepiękne renesansowe miasta. Przypomina mi się bieg po dachach budynków, finezyjne i nieraz wymyślne skrytobójstwa, efektowne walki, a także świetnie wyreżesyrowane sceny. A, i zapomniałbym o najbardziej ikonicznych dla tej serii skokach wiary.

Najbardziej żałuję, że nie jestem w stanie umieścić wszystkich utworów z dostęnej ścieżki dźwiękowej. Czuję się jak rodzic zabijający część swoich dzieci, by inne mogły przeżyć. Niestety nie mogłem umieścić tu chociażby Earth, Florence Tarantella, czy Leonardo’s Inventions. A świetnych kawałków jest jeszcze więcej!

Na pewno nie mogłem odpuścić okazji, by na sam koniec przypomnieć wspaniałe Ezio’s Family. Utwór ten to już prawdziwa legenda i niewrzucenie go tutaj to byłby grzech najgorszy z najgorszych. Tym bardziej, że to właśnie ten utwór stał się motywem przewodnim dla całej około 12 częściowej serii o skrytobójcach. Niemal w każdej odsłonie powraca, choć pod zmienionymi szatami.

Na sam koniec chciałbym zaprosić was do dyskusji w komentarzach na temat waszych ulubionych ścieżek dźwiękowych. Kto wie, być może z czasem wszyscy zaczniemy tworzyć wspólnie kolejne odcinki “Legendarnych soundtracków”.

Bartosz “Lisek Volsgen” Michalik